Decemberfoto's Julia

Kerst

Julia haar eerste kerst was er tevens een van weer een nieuwe mijlpaal. Op kerstavond toen ik samen met de schoonfamilie naar de nachtmis was, draaide Julia zich om van haar rug op haar buik. Mars vertelde dat ze eerst drie vruchteloze pogingen waagde, maar dat de vierde lukte.

Ik baalde natuurlijk enorm dat ik dit gemist had. Maar op kerstmorgen in alle vroegte mocht ook ik getuige zijn van haar inspanningen. Sindsdien is ze al een aantal keren gedraaid.

Een week of 2 geleden probeerde ze ook al te kruipen in haar box. Ik had haar spijkerbroekje uitgedaan, zodat ze meer bewegingsvrijheid had en haar op haar buik geholpen (ze draaide al wel met mijn hulp, maar met kerstavond dus ook op eigen kracht :) ) Haar hoofdje verdween zowat in het boxkleed, de billen gingen de lucht in en met veel gekreun (leek wel een karatekid) en hulp van haar tenen kwam ze aan de andere kant van de box. Dit moesten wij nog een keer zien en nog een keer. En toen vonden wij het welletjes en hebben we haar maar omgedraaid.

Als ze in de box ligt hoor je haar nu zowiezo meer. Vaak heel nijdig, omdat ze dingen wil die ze nog niet kan. Zoals recht overeind komen en gaan zitten. Je ziet haar voortdurend met haar hoofdje situp bewegingen maken. Ik grap dan ook wel eens dat ze meer buikspieren heeft dan haar ouders.

5 maanden / 5 months

Vanmorgen in bed toen ik haar lag te voeden en Julia dicht tegen mij aan lag, voelde het alsof ze nog deels in mij was. Ik voelde mij zo een met haar. Mijn / ons kleine meisje is al weer 5 maanden. De tijd is voorbij gevlogen. Vanavond in de box heb ik haar geholpen op haar buikje te draaien, door haar handje te begeleiden. Toen ze eenmaal op haar buik lag, maakte ze al echte kruipbewegingen. Dus toen heb ik haar spijkerbroekje uitgedaan, zodat ze in haar rompertjes kon oefenen. We hoorden veel gekreun, maar met veel wilskracht kwam ze vooruit. Haar een paar keer weer naar beneden getrokken, waarna ze zichzelf weer vooruit worstelde.
Lieve meid, gisteren nog zo hulpeloos en vandaag al zo doelbewust, wat zijn die 5 maanden voorbij gevlogen. En wat ben ik blij dat ik de volle 5 maanden van je heb kunnen genieten.

This morning while I was laying in bed breastfeeding Julia and her tiny body was close to me it felt like she was partly still in me. I felt so connected to her, so one with her. My (our) little girl is already 5 month old. Time flew by. This evening in her bench I helped her turning to her tummy, just by guiding her tiny hand. We noticed that she made crawl movements, so I removed her jeans and just lying there in her onecie (?sp) she made her way forward, making noices. We moved her backwards a couple of times after which she crawled her way slowly forward again.
Sweet babygirl, yesterday you were so helpless and small and today you are a brave girl. Those 5 months flew over before I knew it. And I am so glad I could be with you those 5 month full time.

what kind of mother are you..

This is a fun test, which I found on Anita's weblog. Here is the link towards the quiz.
Your type is: enfp —The “Kids R Fun” Mother
“Whatever I enjoy—playing tag or singing in the car—I can do it with kids around. And it’s totally legitimate!”
Playful and energetic, the ENFP mother finds her children to be good company and enjoys being with them. In fact, she says being with children justifies her own “being a kid again.” And children say she’s fun to be with — spontaneous, hearty, and imaginative.
Naturally drawn to introducing her children to the joys of life, the ENFP is something of a free spirit. She is less concerned with rules, routines, and schedules, and more inclined to give her children plenty of free time to play, explore on their own or with her, and have fun together.
Tuned in to her children, the ENFP mother enthusiastically encourages each one’s individuality and unique potential through a great variety of experiences. She is also quick to identify with others’ feelings and thoughts, making her an empathetic supporter of her children, not to mention her mate and many, many friends.

Consultatieburo

12 november zijn we met Julia naar het consultatiebureau geweest voor haar 3e inentingen en nieuwe metingen. Natuurlijk dit keer wat foto's gemaakt. Ze was op dat moment 60,5 cm en 6180 gram.

maandag 8 december is ze opnieuw gewogen en gemeten. Nu is ze 63 cm lang en weegt ze 6500 gram.

photo update

3 weken geleden gingen we op een zondag naar Scheveningen voor een heerlijke brunch. Voor de tijd van het jaar (begin oktober) was het aangenaam van temperatuur. Het zonnetje scheen. Julia had het enorm naar haar zin. Gezellig bij pappa, maar ook bij oma had ze lol.

3 weeks ago we went on a Sunday to Scheveningen to have a nice brunch. That day the temperatures were very nice and the weather was sunny, especially since it was early October. Julia enjoyed herself sitting with her daddy or playing with her nana.

Julia duimt steeds meer. Julia thumb sucks more and more.

Afgelopen week heb ik deze foto's gemaakt.

These pictures are last weeks.

what Disney princess are you? I am....

You Are Ariel!

Headstrong and fiesty. You have a mind of your own that's full of romantic dreams about the world around you. Exploring exotic places is your ultimate dream, and although you can be a little naive you'll realize that there is something to be gained from your family's wisdom.

Which Disney Princess Are You?

Naaien / To Sew

Sinds een paar weken heb ik het naaien weer opgepakt. Had 2 jaar geleden al een naaimachine gekocht bij de Hema, die achteraf een aantal mogelijkheden mist, die die wel zou moeten hebben volgens machine en boekje.
Maar sinds ik Julia heb en zij wat groter wordt, is het zelfmaakvirus weer toegeslagen. Heb inmiddels 2 lieve broekjes voor haar gemaakt en een warme inpakdoek/ zak voor in de maxicosi (zie vorig berichtje). Nu ga ik nog een rokje en een hesje voor haar maken. Voor mijzelf heb ik een rok in de planning staan, maar mijn maten zijn zo raar. Heb momenteel kledingmaat 42/44, maar volgens de knip taile mt 48, heupen maat 44, ruglengte mt 38. Kortom zit raar in elkaar. Taile is nog steeds niet terug na de bevalling. Hoop die ooit wel weer terug te krijgen trouwens.

vaardigheden / skills

Iedere dag weer merk ik dat Julia weer iets meer kan, dat ze nieuwe vaardigheden onder de knie heeft of dat ze sommige dingen beter kan.

Every day I notice that Julia is able to do something more, that she has new skills or simply is able to do stuff better than before.

Ik kan mij al heel goed opdrukken!
I can do push ups very well!

Ik communiceer nu met de dingen om mij heen of geef gewoon mijn allermooiste lach prijs.
I communicate now with the things around me or just give my greatest smile.

Ik vind het nu leuk om naar mijn kleine handjes en vingertjes te kijken. Ze zijn zo leuk.
I now like to watch my little hands and fingers. They are so much fun

En als ik moe ben, dan kan ik nu zo mijn duim vinden om heerlijk te duimen.
If I'm tired I can find my thumb in no time for yummy thumb sucking.

Geef mij iets en ik speel er nu mee.
Give me something and I play with it.

Ik bestudeer het en probeer het in mijn mond te stoppen.
I study it and try to put it into my mouth.

Ook vind ik het fijn om aan mijn kleding te plukken.
I also like it to pluck at my cloths(?sp).

Het mooist is nog de boxspiraal met speeltjes er aan.
The best toy however is the playing spiral at my crib.

Mijn favoriete speeltje van het moment.
My favorite toy at this moment.

grijpen.
grab it.

en proef het.
And taste it.

pictures of Julia (aug/ sep and some october)

58 cm en 5830 gram / 22.8" and 12.9 pounds

Gisteren weer met Julia naar het consultatiebureau geweest voor haar 2e serie met inentingen. Ze weegt inmiddels 5830 gram (en dat op mama's melk) en is nu 58 cm lang. In iets meer dan 2 1/2 maand is ze dus 12 cm gegroeid en dik 2 1/2 kilo aangekomen.
Ze moest wel huilen bij de prikjes en samen met haar lieten ook Oma van Horen en mama een traantje. Papa hield zich groot. Toen de dokter klaar was, moest Julia nog even huilend aan mama vertellen hoe vervelend ze het vond. Ze was echt even aan het mopperen. Dus heeft mama haar maar een slokje als troost gegeven.
De dokter vond haar een heel mooi en tevreden meisje.

Yesterday we went with Julia to the consultation buro (?sp) (this is something where parents go with their babies and children for their monthly checkup) to get her second series of injections against diseases. She weights right now 12.9 pounds and is 22.8" tall. So in a little over 2 1/2 months she has gain over 5 pounds and has grown about 4.7"". And all of that with 100% pure mamas milk.
She had to cry when the doctor injected her (twice) and afterwards Julia told me in a whiny tone all sniffing that she didn't like what the doctor did to her. To comfort her I gave her a little sip of mamas milk. The doctor told us that she thought that Julia was a beautifull and happy little girl.

Gebed - Prayer

3 augustus. Ik geef Julia de borst en ze is weer eens lekker druk in de weer met haar handjes. Om mijn kwetsbare tepels te beschermen, begeleid ik haar armpjes naar 1 kant van de borst. Plotseling vinden haar handjes elkaar en vouwen zich samen als in een gebed en haar oogjes sluiten zich. Normaal gesproken bidt men voor het eten, Julia doet het tijdens het eten.

August 3rd. I am breastfeeding Julia and she is as often busy moving her tiny arms and hands. In order to protect my delicate nipples, I move her arms to one side of my breast. Suddenly her hands find each other and as if for a prayer they fold and she closes her eyes. Usually a person pray before she starts to eat, Julia prays while eating.

Onze wildplasser en poeper / Julia likes to do it wild

Julia beleeft het grootste genoegen als ze kan wildplassen of wildpoepen. Nee, ze zit nog niet met haar blote billen in het gras. Wildplassen of wildpoepen doe je bij voorkeur als pap of mam je luier aan het wisselen is. Net als ze je billen met een billendoekje hebben afgedaan en denken dat ze nu wel veilig de oude luier kunnen verwijderen sla je je slag. En pap en mam zijn natuurlijk vaak net te laat met de nieuwe luier. Maar toch beginnen ze Julia door te krijgen. Op het moment voordat ze van plan is om te gaan wildplassen of wildpoepen, dan verandert Julia haar gezichtje. Haar mondje begint te lijken op een rozenknopje of ze steekt haar tong uit en overstrekt zich een beetje. Dit laatste bij voorkeur als ze ook nog een windje moet laten (denken pap en mam dan), maar vaak komt er dan inhoud mee. En goede borstvoedingspoep is net mosterd met stukjes en een beetje vloeibaar.
Laatst had ze mam wel heel hard te pakken. Die wilde net een schone luier van het plankje pakken en poep... met een harde straal spoot de borstvoedingsmosterd door de ruimte heen. Mam was enorm blij dat ze niet aan de verkeerde kant stond. Nadat ze snel Julia gefatsoeneerd had en in haar ledikantje had gelegd, kon de grote schoonmaak beginnen. Commode en vloer poetsen en drogen. Echter de kracht van Julia was groter dan mam had gedacht, want toen pap haar kamer stofzuigde zag hij zelfs de mosterd onderaan op de kledingkast zitten. Dus die moest natuurlijk ook een sopje krijgen.

Julia is mostly content if she gets the chance of wild peeing or wild pooping. No, not that we put our little bundle of joy with her bare behinds into the grass. No, wild peeing of pooping is that what you do while mommy or daddy changes your diapers. The moment they think it is safe to remove the old diaper, you get your move - read pea or poop. But mommy and daddy are getting smarter, since they see the look on Julia's face while she does her wild act. Her mouth changes into a rosebud as she concentrates on doing her wild act, or she will stick her tongue out of her mouth and overstretches herself at the same time in order to let out the gas - and unfortunately for mommy and daddy also some of the mustard like breastfeaded waterly poop.
A few days ago mommy was changing Julia's diaper as she was off guard. As soon as she removed the diaper, Julia did her wild thing and let out the poop with the strength of a fire hoze. Mommy was very glad she did not stand in that direction. After cleaning up Julia and putting her back into bed, mommy grabbed a bucket with Ajax and cleaned the mess at the commode and the floor (so glad we choose vinyl!). A day or 2 later daddy was vacuum cleaning Julia's floor as he discovered some mustard like residue of Julia's wild act. So mommy had to clean up some more.

Julia's eerste weken/ Julia's first weeks

a couple of layouts/ een paar lo'tjes van Julia

Bij SG ben ik bezig met een crop till you drop contest. Inmiddels ben ik bij de laatste 10 belandt.

Nu maar hopen dat ik tot de laatste 3 kan behoren.

At SG there is a Crop till you Drop contest going on, in which I play a part. Right now I am with the final 10 contestants. I sure do hope I will made it to the final 3.

ronde 1 / round 1: Create a 12x12 layout with these following items: 2 pieces of patterned paper Bling brads Flowers creative use of punches

ronde 2 / round 2: Create a 12x12 Layout using ONLY the following: 1. 1 piece of cardstock 2. 2 pieces of patterned paper (or front/back of one piece, but only two designs) 3. Ribbon and/or fiber - unlimited 4. 1 Journal block with journaling 5. pictures (of course

ronde 3 / round 3: Anything Goes! EXCEPT ADHESIVE

ronde 4 / round 4: use the phrase "Love is..." and fill in the blank must have at least one heart must use paint

ronde 5 / round 5: you layout CAN NOT! be square (rectangle, circle, flower, heart, whatever, but no square layouts!) must have at least one bird on it somewhere and creative use of buttons!

first week of Julia

Inmiddels is onze kleine uk al weer 2 weken.

Het duurde even voor ze ten tonele kwam, maar daarna kwam ze met groot drama in sneltreinvaart ter wereld. Om kwart voor drie 's ochtends had ik mijn eerste echte wee en om 5 minuten over 6 (iets minder dan 3 1/2 uur later) pakte ik haar in mijn armen. Ze schreeuwde meteen moord en brand en had de juiste kleur, dus dik geslaagd voor de apgar score (9 /10).

Toen ik in bed lag werd ze bij mij aangelegd en ook drinken deed Julia meteen goed.

Ze is welliswaar klein van stuk (46 cm en 3180 gram), maar al een hele persoonlijkheid.

Hierbij de foto's van de eerste week.

Right now our little bundle of joy is already 2 weeks of age.

It took a while before she finally did arrive, but when she did, she did it with great drama. Saturdaymorning 19th of July at 2.45 am I had my first real contraction and in less than 3 1/2 hours I had our little Julia in my arms at 6.05 am. She cried her lungs out and her color was very ok, so she passed the apgar score greatly with notes like a 9/10.

After I had climbed back into bed (I delivered at the delivery stool) the midwife gave her to me to breast feed and she did it splendid.

She was a small thing at birth (46 cm and 3180 grams), but she has also a big personality.

Here are some more pics of her first week

As the days go by

Jullie hadden nu wel verwacht dat hier de eerste foto's van ons mooie meisje zouden staan, maar helaas, ze is nu al erg eigenwijs. Vol verwachting kwam en ging de uitgerekende datum (12 juli) en niets, noppes, nada. De meid bleef zitten waar ze zit.
Afgelopen maandag naar de verloskundige geweest. Vroeg haar of ze me wilde strippen, dat kan namelijk helpen, maar helaas ze weigerde. Bij een eerste kind stippen ze nooit.
Inmiddels leven we al woensdag en nog steeds geen aanstalten van de jongedame om haar ouders eens in de ogen te kijken. Wel vanacht voorweeen gehad, of was het een protesterende baarmoeder omdat mijn blaas vol was?! Sinds 2 dagen met grote regelmaat knoeperdharde buiken en krampen, maar geen wee te bekennen.
Nu maar hopen dat de volle maan haar werk wil doen en dat ze er dan ook vrijdag uit wil komen. Wil haar nu wel eens in mijn armen houden.

Probably you had expected to see here some pictures of our beautiful girl, but alas, she is already very stubborn. Full expectations the due date came and went (July 12th) and nothing happened. The girl stayed put where she was.
Last monday we went to our midwife. I had asked her if she was willing to strip me, since I've been told that stripping might do the trick. But onfortunately she refused, since it was my first pregnancy. They never strip with a first pregnancy, since it isn't sure that it will work and it would only give me 2 days of cramps and bloodloss.
Now we are already wednesday and still our young girl refuses to look her longing parents in the eyes. I had some labourlike pains this last night, but it might have been my protesting uterus since my blather was loaded. Since about a day or two my belly hardens and I get cramps, but no labour pains.
My last hope is now the upcoming full moon. It is told that most babies are born at full moon, so please pray with me that she will show herself upcoming friday. I want to hold her now in my arms instead of only in my belly.

Wachten...wachten / awaiting...awaiting

Op dit moment ben ik de 1e vrouw in mijn vrouwelijke lijn van de familie (gerekend vanaf Oma) die het langst zwanger is. 39 weken en 2 dagen en niets, nada, noppes... totaal nog geen teken dat ons ukkie er aan komt. En ik was er heilig van overtuigd, dat ik gezien de vrouwelijke geschiedenis ook wel voortijdig, dik voortijdig, zou bevallen. Vrees nu dat vriendinnen en collega's gelijk krijgen en dat het wel eens 40 + kan gaan worden. En wachten is niet mijn sterkste kant, zeker niet zolang ik nog last heb van maagzuur, rottig slapen etc.
En we zijn allemaal zo nieuwsgierig naar ukkie. Op wie lijkt ze? Hoe is ze? Kan mij nog totaal geen voorstelling maken van ons kind, van mijn eigen vlees en bloed. Blijf het nog steeds een mega wonder vinden. Dik 3 1/2 jaar geleden te horen gekregen dat ik zo goed als zeker onvruchtbaar was en nu bijna moeder van mijn eigen vlees en bloed. Miracles do happen, dat is zeker.

Right now I am the first female in our female anciestry line (calculated from my granny) who is pregnant for the longest time. 39 weeks and 2 days and nothing, nope, nada... totally no sign our little pea in the pod is arriving. And to know that I was so sure that I would give birth way before due date, since the female history of giving birth way before due date. I am afraid that friends and coworkers are right and that I have to adjust to giving birth at 40+ weeks. And waiting isn't my strongest feature, especially not since I still have to suffer from stomage accid, sleeping lousy etc.
And we all are so anxious to meet our little pea. Whom does she compare to? How will she be? I can't immagine anything about our child, my own flesh and blood. I still find it a mega miracle, with a capital M. About 3 1/2 years ago my gyn told me that I was infertile for sure and right now I am at the doorstep of becoming a mommy of my own flesh and blood. Miracle do happen, that is for sure.

De wieg / the crib

De wieg heb ik 2e hands gekocht en aan mijn ouders gegeven voor de grote metamorfose. Mijn moeder had wat ideeen uitgeprint en nadat ik een keuze had gemaakt zijn mijn ouders aan de slag gegaan. Mijn moeder heeft de hele wieg bekleed en mijn vader heeft hem wit geschilderd / gespoten. Jammer dat ik het email adres van de vorige eigenaar niet meer heb, want ze zouden hem niet meer terug herkennen.



The crib I have bought second hand and have handed it over to my parents for a thorough renovation. My mom had printed out some ideas and after deciding which one, she handmade the cover. My dad did all the paintwork. It is too bad I don't have the email addy of the previous owner, because I know for sure they won't recognize the crib any more.