Kerst

Julia haar eerste kerst was er tevens een van weer een nieuwe mijlpaal. Op kerstavond toen ik samen met de schoonfamilie naar de nachtmis was, draaide Julia zich om van haar rug op haar buik. Mars vertelde dat ze eerst drie vruchteloze pogingen waagde, maar dat de vierde lukte.

Ik baalde natuurlijk enorm dat ik dit gemist had. Maar op kerstmorgen in alle vroegte mocht ook ik getuige zijn van haar inspanningen. Sindsdien is ze al een aantal keren gedraaid.

Een week of 2 geleden probeerde ze ook al te kruipen in haar box. Ik had haar spijkerbroekje uitgedaan, zodat ze meer bewegingsvrijheid had en haar op haar buik geholpen (ze draaide al wel met mijn hulp, maar met kerstavond dus ook op eigen kracht :) ) Haar hoofdje verdween zowat in het boxkleed, de billen gingen de lucht in en met veel gekreun (leek wel een karatekid) en hulp van haar tenen kwam ze aan de andere kant van de box. Dit moesten wij nog een keer zien en nog een keer. En toen vonden wij het welletjes en hebben we haar maar omgedraaid.

Als ze in de box ligt hoor je haar nu zowiezo meer. Vaak heel nijdig, omdat ze dingen wil die ze nog niet kan. Zoals recht overeind komen en gaan zitten. Je ziet haar voortdurend met haar hoofdje situp bewegingen maken. Ik grap dan ook wel eens dat ze meer buikspieren heeft dan haar ouders.