As the days go by

Jullie hadden nu wel verwacht dat hier de eerste foto's van ons mooie meisje zouden staan, maar helaas, ze is nu al erg eigenwijs. Vol verwachting kwam en ging de uitgerekende datum (12 juli) en niets, noppes, nada. De meid bleef zitten waar ze zit.
Afgelopen maandag naar de verloskundige geweest. Vroeg haar of ze me wilde strippen, dat kan namelijk helpen, maar helaas ze weigerde. Bij een eerste kind stippen ze nooit.
Inmiddels leven we al woensdag en nog steeds geen aanstalten van de jongedame om haar ouders eens in de ogen te kijken. Wel vanacht voorweeen gehad, of was het een protesterende baarmoeder omdat mijn blaas vol was?! Sinds 2 dagen met grote regelmaat knoeperdharde buiken en krampen, maar geen wee te bekennen.
Nu maar hopen dat de volle maan haar werk wil doen en dat ze er dan ook vrijdag uit wil komen. Wil haar nu wel eens in mijn armen houden.

Probably you had expected to see here some pictures of our beautiful girl, but alas, she is already very stubborn. Full expectations the due date came and went (July 12th) and nothing happened. The girl stayed put where she was.
Last monday we went to our midwife. I had asked her if she was willing to strip me, since I've been told that stripping might do the trick. But onfortunately she refused, since it was my first pregnancy. They never strip with a first pregnancy, since it isn't sure that it will work and it would only give me 2 days of cramps and bloodloss.
Now we are already wednesday and still our young girl refuses to look her longing parents in the eyes. I had some labourlike pains this last night, but it might have been my protesting uterus since my blather was loaded. Since about a day or two my belly hardens and I get cramps, but no labour pains.
My last hope is now the upcoming full moon. It is told that most babies are born at full moon, so please pray with me that she will show herself upcoming friday. I want to hold her now in my arms instead of only in my belly.