Vanmorgen in bed toen ik haar lag te voeden en Julia dicht tegen mij aan lag, voelde het alsof ze nog deels in mij was. Ik voelde mij zo een met haar. Mijn / ons kleine meisje is al weer 5 maanden. De tijd is voorbij gevlogen. Vanavond in de box heb ik haar geholpen op haar buikje te draaien, door haar handje te begeleiden. Toen ze eenmaal op haar buik lag, maakte ze al echte kruipbewegingen. Dus toen heb ik haar spijkerbroekje uitgedaan, zodat ze in haar rompertjes kon oefenen. We hoorden veel gekreun, maar met veel wilskracht kwam ze vooruit. Haar een paar keer weer naar beneden getrokken, waarna ze zichzelf weer vooruit worstelde.
Lieve meid, gisteren nog zo hulpeloos en vandaag al zo doelbewust, wat zijn die 5 maanden voorbij gevlogen. En wat ben ik blij dat ik de volle 5 maanden van je heb kunnen genieten.
This morning while I was laying in bed breastfeeding Julia and her tiny body was close to me it felt like she was partly still in me. I felt so connected to her, so one with her. My (our) little girl is already 5 month old. Time flew by. This evening in her bench I helped her turning to her tummy, just by guiding her tiny hand. We noticed that she made crawl movements, so I removed her jeans and just lying there in her onecie (?sp) she made her way forward, making noices. We moved her backwards a couple of times after which she crawled her way slowly forward again.
Sweet babygirl, yesterday you were so helpless and small and today you are a brave girl. Those 5 months flew over before I knew it. And I am so glad I could be with you those 5 month full time.
1 opmerking:
She is so beautiful. You are truly blessed.
Een reactie posten