Laatste VIA en op naar de volgende stap

Vanmiddag onze allerlaatste VIA bijeenkomst gehad. Het was wederom weer een hele leuke bijeenkomst, maar dan moet ik ook eerlijkheidshalve bekennen dat wij een erg leuke groep aspirant adoptieouders hebben en 2 hele leuke cursusleiders.
Wederom nuttige info gekregen, met name over de raadsgesprekken, welke de volgende stap in het proces worden.

Hierbij tevens een grote schok te verwerken gekregen. De raad van Kinderbescherming Rotterdam heeft nog steeds vertraging / achterstanden. Dat ze die achterstanden hadden was bekend, maar dat deze zo groot waren als een complete zwangerschap vanaf bevruchting tot bevalling had ik toch niet gedacht. Met een beetje geluk zijn wij april 2007!!!!! aan de beurt voor onze 3-4 gesprekken met de raad. Met een beetje geluk hebben we dan onze Beginseltoestemming (BT) volgend jaar om deze tijd in de bus.

Hier kan een mens zo enorm verdrietig van worden. Moet je eerst bijna 1 1/2 jaar wachten voordat je op VIA cursus mag, moet je daarna weer 9 maanden wachten. Vervolgens mag je als je pech hebt bij je vergunninghouder (Meiling vormt hier een positieve uitzondering op) wederom de nodige maanden wachten omdat je onderaan de wachtlijst komt.

Ik hoopte vroeger altijd voor mijn 35e moeder te zijn van minimaal 1 kind (toen wij de medische mallemolen instapten), nu hoop ik dat ik mijzelf moeder van een of twee prachtige kinderen te mogen noemen voor mijn 40e. Het leven is soms zo enorm unfair.

Als je een ding wel leert als aspirant adoptie-ouder dan is het wel geduldig zijn en wachten. En voor de mensen die daarna mij (ons) benaderen, "Wij zijn dan ook de echte ouders van ons kind (kinderen)". Want welliswaar niet uit mijn buik afkomstig, de liefde voor mijn/ ons kind(eren) is wel geboren in ons hart. Iemand die bevalt die is nog niet per definitie een "echte" ouder, dat word je pas als je ook "echt" voor het kind gaat zorgen. Dus mochten jullie mij in de toekomst tegenkomen met mijn/ onze kinderen, waag het dan niet om te vragen naar de echte ouders. Want die staat/ staan dan gewoon voor je neus.

Sorry, dit laatste moest ik ff kwijt.