Het is nu bijna 7 jaar geleden dat ik voor het laatst hier geblogd heb. 7 jaar die niet altijd tot mijn 'vette jaren' gerekend mogen worden. In deze 7 jaren heb ik mooie momenten gehad, waaronder de geboorte van mijn zoon Hidde. Maar helaas ook minder mooie, met als minste het onverwachte definitieve afscheid van mijn moeder.
Mijn relatie heeft het in deze 7 jaar niet gered en ik heb mijzelf aardig leren kennen in deze 7 jaar. Ik heb diep gezeten, als in een diepe put, maar net zoals een Phoenix voel ik mij herrezen uit het as. Ik voel mij momenteel sterker dan ooit, meer geaard en meer de persoon die ik wil zijn.
Een nieuw begin betekent ook afscheid nemen van het oude. Ik merk dat mijn lichaam dat al een beetje voor mij doet. Langzaam maar gestaag zonder dat ik er mijn best voor hoef te doen laat mijn lichaam de extra balast van de afgelopen jaren los in de vorm van kilo's. Ik voel mij met de dag zekerder en aantrekkelijker. En ik merk dat ik dit ook steeds meer uitstraal.
Bijschrift toevoegen |
Ja, ik heb er alle vertrouwen in, ik ga er komen en 2016 wordt definitief mijn jaar.
Liefs,
Petra
ps. Ook op liefdesvlak heeft zich een pril nieuw begin ontluikt...